رضا دقتی، عکاس بنام ایرانی که سالهاست جهان را در می نوردد و از همه جنبه های زندگی سیاسی- اجتماعی مردم سرزمین های گونا گون عکس های بسیاری به ارمغان آورده ، در ابتکاری تازه، تلاش بر حساس کردن کودکان به محیط زیست دارد.

رضا دقتی که طی این سالها، به موازات کار عکاسی و نشان دادن لحظات غم، شادی، عزا، جنگ و شماری لحظات مهم دیگر، به کار آموزش و کمک به پرورش استعداد ها در زمینه های تصویری کرده است، این بار اینترنت را به کار می گیرد و از ورای پروژه ای به نام "نگاه کودکان بر زمین"، همراه با "لیلا علیوا"، بنیان گذار "ان جی اوی" "ایده آ" (گفتگوی بین المللی برای فعالیت در زمینه های زیست محیطی)، به کودکان و نوجوانان زیر هفده سال امکان می دهند تا از طبیعت، در معنای گسترده آن اما در پیوند با محیط زیست، عکس بگیرند و آنها را برای شرکت در کنکور "من طبیعت را دوست می

رضا دقتی

دارم ، از آلودگی می ترسم" بفرستند. رضا دقتی و هواداران این طرح یعنی "سازمان عکاسی جهان" ، "نشنال جیوگرافی برای کودکان"، "شبکه مستند اجتماعی"، "وزارت ورزش و جوانان جمهوری آذربایجان"، "فتو اویدانس"، بنیاد" آیینه" و "آژانس عکس وبیستان " طبیعتأ برای برندگان این کنکور جوایز خوبی پیش بینی کرده اند.
از رضا دقتی خواستم که بگوید فکر برپائی این کنکور آنهم از راه اینترنت از کجا و چگونه به وجود آمد ؟
با سپاسگذاری از رضا دقتی باید یاد آوری کنم که مهلت ارسال عکس برای این کنکور روز5 سپتامبر است و نتایج آن در روز 15 سپتامبر در سایت زیر منتشر خواهد شد :

childrenseyesonearth.org/contest/fr/propos-du-concours
childrenseyesonearth.org/contest/fr

فستیوال لوکارنو و غیبت سینمای ایران

شصت و چهارمین فستیوال فیلم لوکارنو که به سینمای تازه نفسان اختصاص دارد اما در کنار آن چهره های مهم دنیای فیلم فراموش نمی شوند، امسال از سینماگران ایرانی خالی است.
این فستیوال که از "اتوپره مینجر"، کارگردان قدیمی سینمای آمریکا بزرگداشت به عمل می آورد، در بخش "بهشت فردا" دو فیلم کوتاه از دو ایرانی تبار، یکی نادر تکمیل همایون ، با فیلم 7 دقیقه ای "طعم برف" تولید کشور سویس و دیگری سیامک اعتمادی، با "مخزن طلا" از کشور یونان، گنجانده است.
در بخش خارج از مسابقه آن هم فیلمی به نام "دور از افغانستان"، ساخته "جان جاست" آمریکائی و تولید مشترک آمریکا و افغانستان، به چشم می خورد.
گفتنی است که فستیوال لوکارنو که در سال 1946 بر پانهاده شد، همراه با فستیوال ونیز و کن، یکی از قدیمی ترین فستیوال های جهان به شمار می آید.
در نتیجه این فستیوال به خود می بالد که اولین فیلم ها و یا فیلم های کوتاه کار گردانانی را برگزیده و به نمایش در آورده که بعد ها جای خاصی در دنیا سینما یافتند. در میان آنها "استانلی کوبریک"، "مارکو بلوکیو"، "میلوش فورمن" و عباس کیا رستمی دیده می شوند.
یکی از ویژگیهای دیگر این فستیوال "تماشاگر محور" بودن آن است. از این روست که میدان بزرگ این شهر یعنی "پیاتچآ گرانده" را که گنجایش 8000 نفر را دارد، هر شب به سالن نمایش فیلم تبدیل می کند.
همانگونه که به آن اشاره شد، فستیوال لوکارنو امسال از "اتو پره مینجر" کارگردانی که در سال 1986 در گذشت، با نشان دادن فیلم های او در ده سالن سینمای این شهر ودر تمام مدت فستیوال، بزرگداشت به عمل می آورد.
"اتو پره مینجر" ، کار گردانی که درسال 1905 در کشوری زیر سلطه امپراطوری اتریش و مجارستان دریک خانواده یهودی به دنیا آمد، در 30 سالگی ، پیش از اوج گرفتن نازیسم در آلمان واتریش به آمریکا مهاجرت نمود و در آنجا 40 فیلم ساخت که دست کم 20 تای آنها شاهکارهای سینما هستند. در میان آنها میتوان "لورا" (1944)، "رودخانه بدون بازگشت" (1954) یا "اگزودوس" (1960) را نام برد.
سینماگری که درباره اش ژان-لوک گدار به هنگام ساختن "ازنفس افتاده" در سال 1960 می گفت که فیلمش دنباله فیلم "سلام برغم" "اتو پره مینجر" است که دو سال پیش از آن ساخته شد. اما "اتو پره مینجر" که یکی از توانا ترین فیلمسازان سبک کلاسیک سینمابه شمار می آید، به هنگام مرگ به دلیل کیفیت نه چندان بالای فیلم های پایان عمرش مورد انتقاد قرار گرفت.
امروز فستیوال لوکارنو به علاقمندان سینمای کلاسیک امکان می دهد که نه تنها فیلم های "اتو پره مینجر" را ببینند بلکه با چند تن از هنرپیشگانی که با "اتو پره مینجر" کار کرده اند و هنوز زنده اند، چون "هری بلافونته" آشنا شوند که به لوکارنو دعوت شده اند.
گفتنی است که سینماتک فرانسه از روز 30 اوت تا 26 سپتامبر و سینماتک سویس در ماه نوامبر همین برنامه فستیوال لوکارنو را در اختیار علاقمندان خواهند گذاشت.

سینما در فضای باز

از "پیاتچآ گرانده" لوکارنو سخن رفت. در پاریس نیز در ماه اوت در پارک "لا ویلت" در محله نوزدهم پاریس، آن کسانی که به تعطیلات نرفته اند می توانند فیلم های بسیاری را تا روز 26 اوت، با نشستن به روی چمن ها و یاآوردن صندلی های تاشو، پس از تاریک شدن هوا، به رایگان نگاه کنند. از جمله این فیلم ها، فیلم دیدنی "در جستجوی اریک" ساخته کن لوچ در شب 9 اوت و "شعر" ساخته "لی چانگ دونگ" در شب 16 اوت است.
این برنامه در شب 26 اوت با نمایش فیلم "هیر"، ساخته "میلوش فورمن" به پایان می رسد.

"سینما در نور ماه"

برای دوازدهمین سال متوالی، "فوروم دز ایماژ" پاریس از روز نخست تا 12 اوت فیلم های قدیمی و تازه ای را در شماری از پارک های محله های مختلف شهر، به نمایش می گذارد که پاریس دکور آنها را تشکیل می داده است.

www.forumdesimages.fr/fdi/Festivals-et-evenements/Cinema-au-clair-de-lune

مرگ "کریس مارکر" مستند ساز متعهد
سینماگر و نویسنده فرانسوی "کریس مارکر" در 91 سالگی در روز دوشنبه گذشته درگذشت.

او که در روز 29 ژوئیه سال 1921 به دنیا آمد، در زمان جنگ دوم جهانی به نهضت مقاومت فرانسه دربرابر ارتش آلمان نازی پیوست و سپس کار روزنامه نگاری را در پیش گرفت. این کار که او را با زندگی فرهنگی فرانسه نزدیک ساخت ، کنجکاوی درباره زندگی دیگران را هم در او به وجود آورد. از این رو از سالهای پنجاه به بعد، به پیمودن جهان و ساختن مستند پرداخت. از جمله آنها فیلم "المپیا 52" درباره بازیهای المپیک هلسینکی و "تندیس ها هم می میرند" همراه با "آلن رنه" درباره هنر آفریقائی است. فیلمی که ضد استعماری بود و از این رو توسط مقامات رسمی ممنوع گردید.
عشق او به سفر و کشف سایر نقاط جهان در فیلم های دیگرش چون "نامه هائی از سیبری" و "کوبا، بله" دیده می شود.
"کریس مارکر" روشنفکری که بدون سرو صدا کار پر بار خود را دنبال می کرد و از این رو و نیز به دلیل مستند سازی که در آن سالها چندان بردی نداشت و تنها امروزه کمی جای خود را در میان جمعیت بیشتری باز کرده، نزد روشنفکران و اهالی سینما مطرح بود. و همه دست اندر کاران حرفه سینما او را یکی از چهره های تک و ناب سینمای فرانسه می دانند که آثارکاوشگرش بخشی از گنجینه سینمای این کشور را تشکیل می دهد.
از این رو "سینما تک" فرانسه در واکنشی به مرگ این سینماگر بسیار سیاسی و متعهد، در بیانیه خود "گویش او را بی سابقه و سبک نگاهش به جهان و سخن درباره آنرا نو" توصیف کرد و "ادیت یا مونتاژ وی را شاعرانه" خواند.
او در سال 1967 همراه با ژان-لوک گدار ، "آنیس واردا" و "ژوریس ایونس" در ساختن فیلم دسته جمعی " دور از ویتنام" شرکت کرد و سپس وارد یک کار گروهی مبارز و متعهد به نام "ایسکرا" شد . اما بار دیگر به کار فردی بازگشت و در سال 1977 فیلم بسیار قوی "ته آسمان سرخ است" و در سال 1982 "بدون خورشید" را ساخت که شماری آن را شاهکار وی تلقی می کنند.
"آنیس واردا"، سینماگر و دوست وی می گوید : "همه دوستان کریس ، تنها به بخشهای کوچکی از وی دسترسی داشتند. بدین معنا که او برای دوستانش نقاشی ها و کلاژ هایش را می فرستاد. زمانی که فیلمی از او در کار گاهش ساختم، متوجه شدم که صدای اورا می شنویم اما خودش را نمی بینیم. علت این است که او از دیر باز تلاش بر این داشت که کارهایش شناخته شوند ونه چهره یا زندگی خصوصی اش".
کریس مارکر کم کم در سال های 90 به جستجو در دنیای سمعی بصری و تکنولوژیهای مدرن پرداخت و در سال 1997 یک" سی دی رام" به نام "ایم مموری" را با استفاده از همه امکانات "مالتی مدیا" به علاقمندان کارهایش ارائه نمود.
او در سال 2007، اخرین فیلم کوتاه خود،"لیلا حمله می کند" را به روی اینترنت قرار داد.

فیلم ماجرای کارگران معدن شیلیائی

حتمأ ماجرای 33 کارگر معدن شیلیائی یادتان هست که در روز 5 اوت سال 2010 پس از ریختن سقف معدنشان به مدت 69 روز زیر زمین زندانی شدند و در روز 13 اکتبر همان سال در برابر دوربین تلویزیونهای جهان تک تک به کمک تکنیکی خاص که زمان بسیار می خواست، از زمین بیرون آورده شدند.
این 33 کارگر معدن اکنون امتیاز ساختن فیلمی از ماجراهایشان را به "مایک میداووی"، تولید کننده فیلم های "قوی سیاه" و "جزیره شاتر" فروخته اند و قرار است این فیلم در ماه اکتبر کلید بخورد.
البته ماجرای این فیلم پیرامون دو کار گر می گردد که یکی از روستای محل زندگی اش که بر اثر زلزله ویران شده برای کار به معدن محل ماجرا می آید و دیگری در برابر مشکل بر ملا شدن رابطه اش با زنی دیگر قرار می گیرد.
پیش تر سخن از "براد پیت" و "خاویر باردم" برای ایفای نقش این کار گران می رفت. درعین حال هنوز "مایک میداووی"، کارگردان فیلم را بر نگزیده است.

جاز در مارسیاک

یکی از فستیوال های مهم موسیقی جاز تابستانی، فستیوال "جاز در مارسیاک" است که در دهکده ای برگزار می شود که 1300 نفر جمعیت دارد اما طی فستیوال جمعیت آن به 200.000 نفر می رسد.
این فستیوال که در سال 1978 توسط افرادی علاقمند به جاز بدون هیچ گونه چشم داشت مالی به وجود آمده، توانسته طی این 35 سال نام های بزرگ موسیقی جاز، از جمله "ری چارلز" و "لیونل هامپتون" را به این دهکده بکشاند.
"جاز در مارسیاک" برای35 امین برگزاری خود که از روز 27 ژوئیه آغاز شده در روز 15 اوت پایان می پذیرد، از نمایند گان سبک های مهم جاز و به ویژه چهره های مهم این موسیقی میزبانی می کند. ریتم های برزیلی، اسپانیولی، کشورهای بالکان، آمریکا و آفریقائی- کوبائی مخلوط شده با موسیقی جاز هم در این فستیوال مورد توجه قرار می گیرد
این فستیوال که بخش رسمی آن زیر یک چادر بزرگ برگزار می شود که گنجایش 5000 نفر را دارد و در صورت ریزش باران تماشاگران را محروم نمی کند، در عین حال به همه امکان می دهد تا از کنسرتهای متعدد رایگان لذت ببرند.
یکی از میهمانان امسال فستیوال "جاز در مارسیاک" ، "یون سون ناه"، خواننده کره ای است که مادرش خواننده اپرا و پدرش رهبر کر است. اما او موسیقی جاز را برگزیده است.